گل آفتاب گردان

دلی که براستی عاشق شده باشد هیچگاه عشق را فراموش نمیکند
بلکه عشق را تا پایان عمر ادامه میدهد
همچون گل آفتاب گردان
که خدای محبوب خویش – خورشید - را
هنگام غروب با همان چشمان می نگریست
که هنگام طلوع بر او گشوده بود .

توماس مور – شاعر ایرلندی قرن نوزده

نظرات 3 + ارسال نظر
حاجیه دوشنبه 4 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 09:39 ق.ظ http://hajieh.blogsky.com

سلام
هنگام غروب با همان چشمان می نگریست
که هنگام طلوع بر او گشوده بود
خیلی قشنگ بود موفق باشید...

روزبه سه‌شنبه 5 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 09:00 ب.ظ http://www.proxima.blogfa.com

ای عشق واقعی
چگونه ستایشت کنم در حالیکه قلبت از محبت بی نیاز است
چگونه ببوسمت وقتی که عشقت در وجودم جاری می شود
بگذار نامت را تکرار کنم، نامت زیباست، دلنشین است
چه داشته ای که اینگونه مرا طلسم کرده ای
من اینگونه نبودم، تو عشق را با من آشنا کردی
تو هوای دلم را با طراوت کردی
زمانی که با تو هستم به آسمان بیکران پرواز می کنم
پس بدان که دوستت دارم، گر چه پایان راه را نمی دانم

روزبه سه‌شنبه 5 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 11:27 ب.ظ http://www.proxima.blogfa.com

عشق یعنی:
کوچک کردن دنیا به اندازه یک نفر!
یا بزرگ کردن یک نفر به اندازه دنیا !!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد